Zo tussen neus en lippen raar geschreven,
hetzij ook krom en mank.
Maar kijk ‘ns: zotzijdank,
de Olijkaertse versjes leven even.
Zo tussen neus en lippen raar geschreven,
hetzij ook krom en mank.
Maar kijk ‘ns: zotzijdank,
de Olijkaertse versjes leven even.
Wie zich verheft, zal rugpijn hebben.
Lijkbidder: ober van je uitvaart
Spreken maar ook schrijven,
dat doet denkend toch heel wat.
Vele kronkels drijven
als je ouders woordenschat.
Wie steeds aan hetzelfde been knaagt, heeft een hondenleven.
Donor: eens in een ander vel zitten
Zie, die melancholie,
blijft overal wel hangen,
dat soort acrobatie
met jouw verlangen.