Verandering

Metamorfose der mens: opschieten als populier en eindigen als treurwilg.

An Olaerts

Mens, ge zijt nu toch hier

Onthoud zolang ge leeft

Dat wie zelf geen vleugels heeft

Zich redde op papier

De vele lachers

op de hand

verlinkt men aan de

schaterband!

De kortste afstand tussen mensen is een ogenblik.

Pretentie is als een haarstukje: als ’t van plaats komt, heb je er best nooit een gehad.

Onzin komt daarvan,

zo via elke keel.

Van de hersenpan

is wel de neus de steel!

Ook de stem van het geweten kent mutatie.