Uitdelen is gemakkelijk: handjes.

Je slaagcijfer ligt hoog, je hebt zoveel klappen gehad en kwinkslagen in je hoofd. Je denkt, het is nu ver af. Snelaan een leven dat loopt op wieltjes. Maar het is eerder een karretje met een wit op blauw teken.

Of het trekt wat bij, met een kruk. Je ziet het allemaal anders, de zintuigen zijn met levensflitsen afgeschoten.

Je sparringpartners spelen nu de laatste contrabas, je toekomstmuziek is boogie in koppie en je adembougie vindt het niet allemaal wind. En luisterend naar je kind van de rekening.